اتحادیه نان کشور;نان صنعتی;نان کشور;نان;نان صنعتی ایران:محسن لزومیان:ایران نان:صنعت نان
website design templates
Mobirise
Mobirise
Mobirise

روز جهانی نان

Mobirise
Mobirise
Mobirise

فاصله 70 درصدی نان صنعتی با توان بالقوه


رهایی از اقتصاد دستوری، ایجاد بازار رقابتی و قیمت‌گذاری بر اساس عرضه و تقاضا از خواسته‌های مهم آزداساران و تولید کنندگان نان صنعتی کشور در چند سال اخیر بوده است.
در دولت دهم صنعت آرد و نان کشور شاهد اجرا شدن دستور العملی مبنی آزادسازی و فارغ از شدن این صنعت از قید سوبسید و یارانه بود که متاسفانه بنا بر دلایلی غیر منطقی مبنی بر حمایت از مردم متوقف شد و خاطرات خوش آن دوران و شتاب‌گیری قطار تولید و توسعه صنعت آسیابانی را در اذهان فعالان آن حک کرد اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم و زمزمه آزادسازی صنعت گندم، آرد و نان دوباره روزنه‌ای از امید را به روی آسیابان گشود اما این‌که با گذشت چند ماه از اجرای تدریجی سیاستِ به اصطلاح آزادسازی دولت، نه تنها کام آسیابانان و نانوایان شیرین نشد؛ بلکه باری از مشکلات را بر شانه‌هایشان قرار داد… آنچه خواندید بخش‌هایی از صحبت‌های حاج محسن لزومیان، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان صنعتی کشور بود که باهم ماحصل این گفت و گو را می‌خوانیم‌:
آخرین وضعیت تولید نان صنعتی در کشور چگونه است ؟
به‌نظر بنده نان صنعتی آنگونه که باید پیشرفت نکرده است و باتوجه به این‌که سرمایه‌گذاری‌های بسیاری در این زمینه در کشور صورت گرفته است اما عملا دولت در اواسط راه تولید‌کنندگان نان صنعتی را به حال خود رها کرد.
تولید نان صنعتی حدود یک دهه قبل در کشور به رسمیت شناخته شد یکی از مشکلاتی که تولیدکنندگان نان صنعتی با آن مواجهند یکسان‌سازی نشدن نرخ خدمات و نبود فرهنگ‌سازی مناسب برای مصرف نان صنعتی است. اصلی‌ترین چالش حال حاضر این صنعت، تبعیض در اعطای یارانه بین نان صنعتی و سنتی است؛ چالشی که باعث شده بخش صنعتی تولید نان توان خود در کسب سهم مناسب از بازار و متعاقباً توسعه را از دست دهد. واحدهای تولیدی نان صنعتی فاصله‌ای 70 درصدی با توان بالقوه خود دارند که بیانگر شکاف عمیق بین ظرفیت حقیقی و وضعیت تولید فعلی آنهاست.
مشکلات و چالش‌های ارد و نان چیست؟
رهایی از اقتصاد دستوری، ایجاد بازار رقابتی و قیمت‌گذاری بر اساس عرضه و تقاضا از خواسته‌های مهم آزادساران و تولید‌کنندگان نان صنعتی کشور در چند سال اخیر بوده است. در دولت دهم صنعت آرد و نان کشور شاهد اجرا شدن دستور العملی مبنی آزادسازی و فارغ از شدن این صنعت از قید سوبسید و یارانه بود که متاسفانه بنا بر دلایلی غیر منطقی مبنی بر حمایت از مردم متوقف شد و خاطرات خوش آن دوران و شتاب‌گیری قطار تولید و توسعه صنعت آسیابانی را در اذهان فعالان آن حک کرد اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم و زمزمه آزادسازی صنعت گندم، آرد و نان دوباره روزنه‌ای از امید را به روی آسیابان گشود اما این‌که با گذشت چند ماه از اجرای تدریجی سیاستِ به اصطلاح آزادسازی دولت، نه تنها کام آسیابانان و نانوایان شیرین نشد؛ بلکه باری از مشکلات را بر شانه‌هایشان قرار داد.
دولت گندم را با هزینه حمل‌ و نقل 15 هزار تومان از کشاورزان خریداری می‌کند و به‌طور عجیبی 665 تومان به نانوایان می‌فروشد که تنها 5 درصد از قیمت واقعی گندم را شامل می‌شود. در حالی‌که قیمت آرد یارانه‌ای بسیار پایین‌تر از از آرد آزاد است و پافشاری دولت به این روش بسیار غلط و این اختلاف قیمت سال‌هاست زمینه فساد بزرگی را در کشور فراهم کرده است‌؛ همچنین این موضوع موجب شده که بخش زیادی از آرد دولتی با قیمت گزاف در بخش آزاد فروخته می‌شود و بسیاری از عوامل صنعت آرد مثل نانوایان، کشاورزان، دولتی‌ها، حمل و نقل و کارخانجات آرد در شکل‌گیری این فساد نقش دارند.
در حال حاضر اختلاف قیمت گندم صنف و صنعت و خبازی به اندازه‌ای زیاد است که زمینه و انگیزه تخلف را تشدید می‌کند، در واقع دولت باید از وضع هرگونه محدودیت برای صنف و صنعت جلوگیری کند و اجازه خرید آزادانه آرد به اندازه ظرفیت تولید کارخانه‌ها را به آنها بدهد تا دیگر آرد خبازی به این بخش نشت نکند و از سوی دیگر اگر آرد خبازی نیز با آرد صنف و صنعت نرخ یکسانی داشته باشد، دیگر قاچاق آرد از بخش خبازی به صنف و صنعت سودی نخواهد داشت و زمینه هرگونه تخلف جمع می‌شود.
سهم نان صنعتی در سفره چقدر است؟
« نان در کشور ما هنوز صنعتی نشده است. هر چند که بنا بود تا پایان برنامه پنجم توسعه 40 درصد نان کشور صنعتی شود اما تا به امروز این رقم در کل کشور از 12 درصد تجاوز نکرده است. مسؤولان به‌عنوان متولی اصلی در امر فرهنگ‌سازی مقصر هستند و اعتقاد دارم در گذشته با وجود آسیابان آبی و بادی و نانوایی‌های سنتی کل فرآیند تولید نان به شیوه سنتی و به دور از هر گونه تکنولوژی انجام می‌شد. اما امروزه با وجود کارخانه‌های مدرن و تولید صنعتی آرد همچنان نانوایی‌ها به شیوه سنتی پخت می‌کنند.» دلیل این رشد نامتوازن و ناکامی در صنعت نان بی‌توجهی دست‌اندرکاران به تشکل‌ها و پیشکسوتان این صنعت است. البته تصمیمات ضد و نقیض و ناتمام سال‌های اخیر در صنعت نان نیز مزید بر علت شده است. بنده هم از تصمیمی که در دولت قبل گرفته شد و ناکام ماند، گلایه‌مندم. «دولت دهم با هدف صنعتی شدن نان واحدهای 20 تنی احداث کرد که که روزانه 20تن آرد را به 26تن نان تبدیل می‌کرد. این واحد‌ها که قرار بود تمام اتوماتیک باشند در شهرهایی احداث شدند که مورد استقبال قرارنگرفتند. برای مثال آمل، ساری و ابهر که مجوز دریافت کرده بودند بازار فروش نیافتند و واحد‌های تأسیس شده مورد استقبال مصرف‌کنندگان قرار نگرفت البته پایین بودن دستمزد کارگر در ایران نیز به ناکامی فعالیت این واحدهای صنعتی دامن زد.
قیمت نان‌های صنعتی تابع عرضه و تقاضاست و در حال حاضر به‌دلیل کاهش قدرت خرید مردم و گران‌تر بودن نان‌های صنعتی نسبت به نان‌های سنتی، تقاضا در این بازار ضعیف است.
بازار کشش افزایش قیمت را ندارد نمی‌توان درصد دقیقی برای افزایش قیمت نان‌های صنعتی عنوان کرد، چراکه نوع محصول تولیدی و میزان تولید کارخانجات مختلف متفاوت و در نتیجه افزایش قیمت آنها نیز متفاوت است. از طرف دیگر با توجه به افزایش بی‌رویه هزینه مواد اولیه، بسته‌بندی و حاملان انرژی چاره‌ای جز افزایش قیمت برای تولیدکنندگان نبود.
نان صنعتی به‌دلیل هزینه‌های بسته بندی، حمل و نقل و آرد، بهبوددهنده و غیره گران‌تر از نان‌های سنتی هستند و افراد کمتری از آن‌ها استفاده می‌کنند بنابراین هزینه تمام شده این نان‌ها بیشتر و قدرت خرید مردم پایین است. اما مشکل مهم‌تر تولیدکنندگان تامین آرد است که به‌دلیل وجود رغیب سرسختی به نام نان سنتی و تفاوت فاحش قیمت ان با نان‌های صنعتی سبب شده همیشه کفه ترازوی حمایت‌های دولتی به طرف نان سنتی سنگینی کند.
از دیدگاه من باید دولت در اهدای یارانه نان رویکرد خود را تغییر دهد و به‌جای نان سنتی به نان صنعتی یارانه تخصیص دهد. احیای صنعت نان در مقیاس بزرگ بدون شک زمینه‌ساز افزایش اشتغال و توسعه این صنعت در کشور خواهد شد. می‌توان گفت بخش نان‌های صنعتی در ایران نوپا هستند و برای رشد و توسعه به حمایت‌هایی مانند اعطای یارانه نیازمند خواهند بود تا بتوانند در چارچوب ظرفیت‌های خود اشتغال‌آفرینی کنند. در حال حاضر این صنعت تنها 12 درصد از سهم بازار را داراست که رقم ناچیزی نیز به‌شمار می‌رود.
بنابراین اگر قرار است به تولید نان در کشور یارانه تعلق گیرد، این یارانه باید در اختیار بخش نان صنعتی قرار گیرد نه نان سنتی. واحدهای تولیدی نان صنعتی فاصله‌ای 70درصدی با توان بالقوه خود دارند که بیانگر شکاف عمیق بین ظرفیت حقیقی و وضعیت تولید فعلی آنهاست. اعطای یارانه به این واحدها حداقل قیمت رقابتی آنان را برای ادامه حضور در بازار تضمین می‌کند و اجازه می‌دهد که این واحدهای صنعتی به‌کار خود ادامه دهند. این در حالی است که اگر این اقدامات برای واحدهای صنعتی نان رخ ندهد، با گذشت زمان یا شاهد بسته شدن در واحدهای تولیدی خواهیم بود یا این‌که شرایط ادامه کار روز به روز برای تولیدکنندگان نان صنعتی سخت‌تر خواهد شد.

Mobirise

نان صنعتی صادر می‌شود + نامه


محسن لزومیان در گفت‌وگو با خبرنگار ما ضمن اعلام این خبر افزود: با توجه به افزایش قیمت آرد و نان صنعتی و کاهش خرید نان‌های غیریارانه‌ای تصمیم بر این شد تا مازاد تولید کارخانجات صادر شود.
ی ادامه داد چندی پیش شایعاتی مبنی بر قاچاق نان‌های صنعتی نیز در فضای مجازی مطرح شد که اتحادیه با رد هرگونه شایعه مبنی بر قاچاق نان با پیگیری‌های متعدد و نامه‌نگاری‌های بی‌شمار توانست مجوز صادرات نان غیریارانه‌ای را اخذ کند.
لزومیان تأکید کرد: این امر سبب رشد و شکوفایی و افزایش تولید کارخانجات نان صنعتی خواهد شد چرا که به‌دلیل کاهش تقاضای خرید از سوی مردم و عدم عمل دولت به وعده‌هایش این واحدهای صنعتی با یک سوم ظرفیت در حال فعالیت بودند و یا غیرفعال بودند
همچنین با تولیدات واحدهای نان صنعتی که از به‌روزترین ماشین‌آلات پخت نان بهره‌مند هستند نام و نشان نان ایرانی در منطقه نیز پرآوازه خواهد شد.

Mobirise
Mobirise

ساماندهی تشکل‌های اقتصادی، پیش نیاز توانمندسازی بخش خصوصی
 تحریریه اقتصادآنلاین
رییس اتحادیه نان ایران با نزدیک شدن به انتخابات اتاق بازرگانی از مهم‌ترین کارکردهایی که اتاق دهم باید مدنظر قرار دهد، می‌گوید.
نویسنده: محسن لزومیان*
اتاق‌های بازرگانی طبق ماده ۵ قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار، مسوول ساماندهی تشکل‌های اقتصادی هستنداما به نظر می رسد اتاق بازرگانی در ادوار گذشته انگونه که باید نتوانسته از پس این مهم براید ازجمله الزامات تأثیرگذاری بخش خصوصی و شنیده شدن مطالبات و اثرگذاری نظرات آنها در شئون مختلف حکمرانی، تشکل نهادی آنها در قالب نهادهایی مانند انجمن‌ها و سندیکاها، و هماهنگی و انسجام آنها در قالب نهادی فراگیر است. طبعاً این ساماندهی، باید با ابتکار عمل اجزای بخش خصوصی و البته همکاری و مساعدت دولت صورت گیرد. ساماندهی تشکل‌های اقتصادی، پیش‌نیاز توانمندسازی بخش خصوصی است البته نباید این نکته را نیز از نظر دور داشت که بایک نگاه کلی در باره نقش اتاق بازرگانی در اقتصاد کشور متوجه می شویم که سهم اتاق بازرگانی در اقتصاد کشور بیشتر از ۳۰ درصد نیست. این اتفاق به‌خوبی نشان می‌دهد که اقتصاد، دولتی است. در اقتصاد دولتی نیز از تعیین قیمت، قیمت‌گذاری و توزیع گرفته تا دخالت در تولید و بنگاه‌داری در اختیار دولت است دولتی که نزدیک به دو دهه است که با آسیب های اقتصادی فراوانی دست و پنجه نرم می کند
در یک دهه اخیر در تاریخ اقتصاد ایران توأم با شوک‌های فراوانی بوده است. شوک تحریم‌ها، شوک ارزی سال‌های 91 و 92، شوک کاهش شدید قیمت نفت در سال 93، توافق برجام و سپس خروج آمریکا از برجام و در پی آن شوک ارزی سال 97، شوک تثبیت نرخ ارز، شوک حذف ایران از بازار جهانی نفت، شوک شیوع کرونا که اقتصاد را دو سال درگیر کرد و در دو سال اخیر مجدداً شوک افزایش نرخ ارز اقتصاد ایران را به شدیداً متأثر ساخت و عملا سبب شد تا تمام توان دولت صرف تامین ارز برای کالاهای اساسی و حل مساله تحریم ها و رواط بین الملل و بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی اقشار آسیب پذیر شود واز مشارکت بخش خصوصی در تصمیم گیری ها غافل ماند . اتاق بازرگانی به عنوان پارلمان بخش خصوصی وظیفه دارد تا تشکل محور عمل کند و نقش انمن ها و تشکلها را در تصمیم سازی های دولتی پررنگ تر کند
 کشور ایران دارای دهها هزار نفر تاجر و فعال اقتصادی است اما عملا فقط چند نفر بر اتاق ریاست میکنند که نمیتوانند نماینده واقعی بخش خصوصی کشور باشند. اتاق بازرگانی که باید به همه فعالان اقتصادی ایران مشاوره داده ودر جهت رفع مشکلات اقتصادی آنان برآید اما به عینه می بینیم که اولاً فقط اعضاء حق تردد به اتاق را دارند، ثانیاً در کمال تأسف باید عرض کنم که غالباً به کسی اجازه ورود به طبقات ساختمان اتاق ایران و یا تهران را نمیدهند و اگر هم اجازه دهند، درب اتاق کسی به روی مراجعه کننده باز نیست تا دردش را با مسئولین اتاق در میان بگذارد.

Mobirise

مهندس علیرضا مروت‌پور، دبیر انجمن صنفی نان‌‌های صنعتی و ماشینی
تولید نان پشت دیوار بی‌عدالتی
نقش دولت در صنعت نان، تنها نقش نظارتی نیست، بلکه در واقع تصدی‌گری این بخش را در اختیار دارد


نقش دولت در صنعت نان، تنها نقش نظارتی نیست، بلکه در واقع تصدی‌گری این بخش را در اختیار دارد. متأسفانه اکثر عوامل تولید در صنعت نان گران شده است؛ به طوری که از اول سال تاکنون خمیرمایه، کنجد و سایر مواد، به کرّات افزایش قیمت پیدا کرده است و همه این‌ عوامل باعث شده است که فعالیت در این صنعت، بسیار مشکل شود.»
فرازهایی از سخنان مهندس علیرضا مروت‌پور، دبیر انجمن نان‌های صنعتی و ماشینی کشور و مدیرعامل «نان‌آوران» را در گفت‌وگو با «اقتصاد سبز» خواندیم. در ادامه، توجه علاقه‌مندان را به متن کامل این پرسش و پاسخ جلب می‌کنیم:
تحلیلی از وضعیت صنعت نان از ابتدای سال تاکنون ارائه نمایید و بفرمائید در پروسه تولید با چه فراز و نشیب‌هایی مواجه بوده‌اید؟
امروز صنعت نان، حکم بیماری را دارد که حتی با مراجعه به دکتر نیز نمی‌تواند شرح درستی از بیماری خود بیان نماید و در واقع، تمام اعضا و جوارح این بیمارِ در حال احتضار از کار افتاده است. شاید حتی کشورهای بسیار غیرتوسعه‌یافته نیز شاهد این همه فراز و نشیب نباشند و اگر هم مشاهده کنند، به واسطه نداشتن امکانات، افراد متخصص ، صنعتگر و نقدینگی است که منظور از نقدینگی، بودجه بانک مرکزی نیست، بلکه منظور، دارایی‌های خدادادی است که در کشور ما وجود دارد؛ دارایی‌های طبیعی که تنها با برنامه‌ریزی‌های درست می‌توان از آن‌ها بهره برد.
در رابطه با این سؤال شما که وضعیت صنعت کشور را چگونه می‌بینید، باید اعلام کنم که اصلاً فردا را هم نمی‌توان در کشور پیش‌بینی کرد، چه برسد به سال آینده که واقعاً مبهم و غیرقابل تصور است. همان گونه که می‌دانید از ابتدای سال جاری، بلای بزرگی بر سر گندم، آرد، قیمت‌ها و…. آوردند که همه این‌ها جدا از مسائل کیفی گندم و آرد کشور است، چون کسانی که نان‌های حجیم و نیمه حجیم صنعتی تولید می‌کنند تعدادشان زیاد نیست و می‌دانیم که فقط نوع آرد است که باعث می‌شود نان مرغوب و معقول را به بازار عرضه نماییم که ضایعات به همراه نداشته باشد، زیرا گندم را دولت با هزینه زیاد به دست آسیابان رسانده و او هم آرد را به دست ما می‌رساند. ما نیز باید نان را به دست مردم برسانیم و در هر یک از این‌ها اگر ضایعاتی به وجود آید، لطمه آن مستقیماً به هر قشر از مردم کشور وارد می‌شود. بنابراین ما باید در کار خود دقت کنیم. کیفیت گندم و آرد در کیفیت نان اهمیت بسزایی دارد. باید گندم باکیفیت به کارخانجات عرضه شود تا آرد خوبی حاصل شود و آن وقت از نانوا انتظار تولید نان باکیفیت داشته باشند. هرچقدر آرد بی‌کیفیت‌تر باشد، واحدهای تولید نان ناچاراً باید از مواد مکمل و افزودنی‌های مجاز بیشتری استفاده کنند که این امر نیز به واسطه واردات مواد افزودنی و مکمل‌ها روی قیمت نان اثر می‌گذارد و به جرآت می‌توان گفت که هم‌اکنون قیمت این مواد صد برابر شده است.باید بگوییم که نقش دولت در صنعت نان، تنها نقش نظارتی نیست، بلکه در واقع تصدی‌گری این بخش را در اختیار دارد و با در اختیار گذاشتن آرد به نانوایان، تماماً قصد کنترل آن را دارد. اخیراً دیدیم که قیمت گندم از حدود 12 هزار تومان به بیش از 15 هزار تومان رسید و متأسفانه از اول سال، نوسان قیمتی بسیاری را تجربه کردیم.
قیمت آرد در ابتدای سال چقدر بوده است؟
شاید در ابتدای سال تصور می‌کردیم که می‌توانیم آرد را با قیمت 2 هزار و 400 تا 2 هزار و 500 تومان تهیه کنیم، ولی این رقم هم‌اکنون به بالای 15 هزار تومان رسیده و هرچقدر یک واحد تولیدی بخواهد نان باکیفیت‌تری تولید کند باید آرد را با قیمت بالاتری خریداری نماید. متأسفانه دولت نیز با این که ادعای کنترل این امر را داشته است، اما نمی‌تواند وضعیت را سامان بخشد؛ زیرا باید آرد را در اختیار واحدهای نانوایی قرار داده تا بتوانند از آن استفاده کنند. از طرفی، آسیابانان هم برای تولید آرد باکیفیت اغلب در خط تولید خود ناچار به اضافه کردن افزودنی‌هایی هستند و در غیر این صورت، آرد تولیدی از طرف نانوایان مرجوع می‌شود. با تمامی این اتفاقات، اجازه افزایش قیمت محصول خود را نیز نداریم. اکثر عوامل تولید گران شده است؛ به طوری که از اول سال تاکنون خمیرمایه، کنجد و سایر مواد، به کرّات افزایش قیمت پیدا کرده است. افزایش قیمت آب، برق و… نیز به صورتی بوده است که نمی‌توان رقم مشخصی برای آن بیان کرد و اگر قبوض را پرداخت هم نکنیم، قطع می‌کنند.
همه این‌ها باعث شده است که فعالیت در این صنعت، بسیار مشکل شود؛ به طوری که برخی از واحدها، قبوض آب یا برق‌شان 10 برابر افزایش یافته و در این میان تکلیف تولیدکننده مشخص نیست. شاید دستگاه‌های دولتی برای این افزایش قیمت دلیلی داشته باشند، اما تکلیف منِ تولیدکننده مشخص نیست. اگر نان را هم گران کنیم از جانب مصرف‌کننده مورد مؤاخذه قرار می‌گیریم و گمان می‌کنند که ما مقصر گرانی هستیم. در حالی که بهترین حالت برای تولید کننده این است که بتواند محصولات خود را با قیمت و کیفیت مناسب‌ عرضه نماید تا در بازار از جایگاه بهتری برخوردار شود. هیچ‌کس مایل نیست که قیمت محصول خود را افزایش دهد، زیرا در این صورت مشتریانش را از دست خواهد داد. معمولاً صاحبانِ برند، هزینه‌های زیادی برای تهیه تجهیزات خود می‌کنند و حفظ برند برایشان اهمیت زیادی دارد، چون پشت هر برندی، سعی و تلاش و مایه گذاشتن از جان و سرمایه خوابیده است. از طرفی دولت نیز با وضع بخشنامه‌ها و مصوبات غیرمنطقی برای صنعت، هرروز یک داستان جدید ایجاد می‌کند و امروز ادامه فعالیت برای تولیدکنندگان نان‌های صنعتی با مشکلات فراوانی مواجه است. در واقع، سودی از این کار به دست نمی‌آید که بتوان سرمایه‌گذاری در این بخش را جبران کرد و اگر سرمایه خود را در جاهای دیگر، غیر از تولید هزینه می‌کردیم، بیشتر جواب می‌گرفتیم.
امروز سرمایه‌گذار راغب است در تمامی سطح شهر تهران، حتی در پایین‌ترین مناطق آن، روی ساختمان‌های قدیمی و فرسوده، سرمایه‌گذاری نماید، اما هیچ کس حاضر نیست کارخانجات و واحدهای تولیدی نان‌های حجیم را که با سرمایه بسیار زیاد راه‌اندازی شده‌اند خریداری کند. سؤال اینجاست که مگر ما در این کشور سرمایه‌دار نداریم؟! پس چرا کسی این کارخانجات را خریداری و اقدام به راه‌اندازی آن‌ها نمی‌کند؟! بنابراین حتماً سرمایه‌گذاری در این زمینه سودی ندارد. اکثر مردم هم‌اکنون دنبال اجاره مغازه در قسمتی از شهر هستند تا در آن کسب و کاری راه بیندازند. به نظر من حتی اگر امروز یک دهنه مغازه را برای خرید و فروش نان اختصاص دهیم، بی‌دردسرتر از راه‌اندازی یک کارخانه تولید نان صنعتی است.
به نظر من امروز، تنها نهادی که کاری به کار ما ندارد، پزشکی قانونی است، اما تمامی سازمان‌ها از جمله بهداشت، محیط زیست، اداره استاندارد، سازمان غذا و دارو، اداره بازرگانی، اداره صمت، وزارت جهاد کشاورزی و … با مداخله در کار ما ایجاد مشکل می‌کنند. هدف و رسالت اصلی تولیدکنندگانی همچون ما، تولید نان‌های حجیم یا نیمه حجیم برای کسانی است که این نوع نان را می‌پسندند. البته قبول داریم که هیچ وقت ارزش کارِ ما با نان‌های سنتی برابری نمی‌کند، زیرا آنان، یک عمر را پای این‌کار گذاشته‌ و زحمات بسیاری کشیده‌‌اند و متأسفانه سختی کار دارند و صبح تا شب خود را پای تنور می‌گذرانند، اما صحبت من این است که ما تولیدکنندگان نان‌های حجیم و نیمه‌حجیم نیز با یکسری مجوز و بخشنامه و مصوبه از سوی دولت، این کار را راه انداختیم و از طرفی، این نوع نان نیز مشتریان خاص خود را دارد؛ بنابراین اگر قرار است حمایتی از نان‌های سنتی انجام گیرد، نباید این حمایت را از نان‌های حجیم و نیمه حجیم صنعتی دریغ کرد.
به عبارتی اکنون سیاست‌ها، برخلاف سیاست‌های یک دهه گذشته است؟
در حقیقت، ایده تولید نان‌های صنعتی در رژیم گذشته، به خاطر کم کردن هزینه و سختی کارِ نانوایی‌های سنتی شکل گرفت، تا به تدریج بتوان آن را جایگزین نان‌های سنتی کرد، اما متأسفانه توجهی به آن نمی‌شود. چرا باید این‌گونه واحدها، آرد را به قیمت کیلویی 16 هزار تومان خریداری کنند؟ اگر آرد به قیمت کمتری خریداری شود قطعاً دولت با نظارت می‌تواند کار این واحدها را رصد نماید. مگر کل سهمیه آرد واحدهای حجیم و نیمه حجیم چقدر می‌شود؟!
در واقع، جواب من به این سوال شما در رابطه با چگونگی وضعیت صنعت، این است که متأسفانه ما را در مسابقه دوی نابرابر با واحدهای نان سنتی قرار دارند و از ما انتظار دارند که با آنان رقابت کنیم.
بخش زیادی از مواد اولیه‌ مورد استفاده در نانوایی‌های حجیم و نیمه‌حجیم صنعتی، پایه خارجی دارند و اصلآً قابل مقایسه با بخش سنتی نیستند. موادی که ما استفاده می‌کنیم از جمله روغن، کنجد، خمیرمایه -که در واحد‌های سنتی‌ کاربرد بسیار کمی دارد- و یا کارتن، سلفون، هزینه واحدهای R&D، کنترل کیفیت، مسئول فنی و … بسیار بالاست و دیگر جای سوال باقی نمی‌ماند که چرا قیمت نان صنعتی بالاتر است و با یک آنالیز می‌توان به اصل ماجرا پی برد. در نهایت این که وضع این صنعت به هیچ وجه خوب نیست.
محصولات تولیدی «نان‌آوران» امسال نسبت به سال قبل، چند درصد افزایش قیمت داشته و افزایش هزینه‌های تمام شده چقدر بوده است؟
به نظر من، محصولات ما بیش از 10 تا 15 درصد افزایش قیمت نداشته است و قیمت درج شده روی محصولات کاملاً این را نشان می‌دهد، اما تورمی که به ما تحمیل شده، هزینه‌های تمام شده را بسیار افزایش داده است؛ به طوری که اصلاً قابل مقایسه با سال قبل نیست.
دولت، راهی غیر از این ندارد و یا باید خودش کمک کرده و واحد‌های ما را ببندد که بعد ما را متهم به این نکنند که توانِ کار کردن نداشته و واحد خود را تعطیل کرده‌ایم. یا این که ما ناچاریم وضع موجود را تحمل کنیم، اما قطعاً افراد جدید نمی‌توانند این کار را ادامه دهند، زیرا تحمل این همه فشار را ندارند. ما نیز متأسفانه ناچاریم با چنگ و دندان، کار خود را پیش برده و حفظ ‌کنیم. داشتن حدود هزار و 600 نفر پرسنل و دادن حقوق به آنان و یا پرداخت بیمه و مالیات برای سرپا ماندن، کار بسیار سختی است.
این تعداد پرسنل مربوط به واحد شماست؟
حدود هزار و 500 نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم با ما کار می‌کنند که تعدادی از آنان تأمین‌کننده و یا کسانی هستند که برای ما محصول تولید کرده و تحت برند ما با ضوابط دولتی می‌فروشند. در نهایت این که بالای هزار نفر با این مجموعه کار می‌کنند و اگر بخواهیم به صورت کلان نگاه کنیم، چندین واحد را تحت پوشش داشته و در شهرستان‌ها، نمایندگی و شعب داریم که تعدادی نیز به این صورت با ما کار می‌کنند.
از طرفی، ناچاریم به افرادی که در مجموعه ما کار می‌کنند، حقوق دهیم و با این که می‌دانیم حقوقی که به آن‌ها می‌دهیم، زیاد نیست، اما به قدری دست و بالمان بسته است که توان بیشتری برای پرداخت نداریم. در واقع، تفاوت ما با واحدهای سنتی در این است که باید نان را با در نظر گرفتن فاکتورهای زیادی همچون بسته‌بندی و تمام مواردی که پیش از عرض کردم، تولید کنیم و سپس نان را به فروشگاه‌های زنجیره‌ای تحویل داده که آنان نیز 29 تا 30 درصد دریافت کرده و از طرفی، وجه فروش نان را مدت‌دار پرداخت می‌کنند و باید با این شرایط نان تولید کنیم. در حالی که نانوایی‌های سنتی، شرایط سهل‌تری برای تولید دارند و وجه نان را در زمان فروش تحویل می‌گیرند. متأسفانه دولت نیز با وضع مصوبه‌ها و بخشنامه‌های گوناگون، تنها ایجاد مشکل می‌کند و در واقع هیچ یک از دولت‌ها تاکنون کاری برای ما انجام نداده‌اند. اکنون آرد را به قیمت قنادی‌ها تهیه می‌کنیم و یا قیمت گاز، برق و آب را هم مثل بقیه با ما حساب می‌کنند.
یعنی دولت هیچ‌گونه تسهیلاتی برای نان‌های حجیم و نیمه حجیم در نظر نگرفته است؟
نه؛ فقط ما یک تسهیلات برای دولت قائل شدیم و آن مداخله در کار ماست و هرکسی می‌تواند برای ما تصمیم بگیرد.
به عنوان دبیر انجمن نا‌ن‌های صنعتی و ماشینی کشور، فکر می‌کنید اگر در سال آینده نیز وضعیت به همین صورت باشد، چه اتفاقی خواهد افتاد و برای این که شرایط عادلانه‌تری در مقایسه با نان‌های سنتی داشته باشید،پیشنهادتان به دولت چیست ؟
از سال 1357 تاکنون حتی در زمان جنگ تحمیلی هم کار تا این اندازه سخت نشده بود و از سال 98 تاکنون، بحران‌های بسیاری را پشت سر گذاشتیم. اول این که تحریم‌ها، خیلی شدت گرفت. سپس، بیماری کرونا به وجود آمد. از طرفی نیز بخشنامه‌ها و مصوبات بسیار اشتباهی را برای ما وضع کردند که برخی از این بخشنامه‌ها بعد از تصویب، چنان بلایی به سر شرکت‌ها ‌آورد که باعث نابودی آن‌ها شد. مثلاً طبق یک فرمول ما قیمت روی محصول یا درب کارخانه و قیمت مصرف‌کننده را داریم؛ در حالی که این موضوع با توجه به شرایط تولیدکنندگانی همچون ما همخوانی ندارد و برندهایی مثل ما که عده‌ای برایشان تولید کرده و آنان اقدام به فروش می‌کنند، امکان این که تولیدکننده قیمت درب کارخانه را درج کند و ما نیز به آن قیمت بفروشیم، وجود ندارد. این امر با توجه به هزینه‌هایی که متحمل می‌شویم و یا بحث بازاریابی و فروش و همچنین انبار، تخلیه، بارگیری، سبد کردن و… دور از منطق است. از طرفی، فروشگاه‌های زنجیره‌ای و یا سوپرمارکت‌های خرد نیز درصدی را برای این کار در نظر می‌گیرند و اگر برایشان سود نداشته باشد، اصلاً اقدام به فروش نمی‌کنند. تمام این‌ها نشان می‌دهد که این سیاست بسیار اشتباه است و باید برای آن چاره‌ای بیندیشند.
از اول سال تاکنون نیز به دفعات، قیمت مواد اولیه افزایش یافته است. با همه این‌ها اگر بخواهیم مواد باکیفیت‌تری تهیه کنیم باید بهای بیشتری بپردازیم و با این روند کسی نمی‌تواند پاسخگوی خسارت به واحدهای تولیدی باشد.

Mobirise

فقر سیاستی در قوت غالب
نان یکی از مهم‌ترین مواد خوراکی ایرانی‌ها محسوب می‌شود و حدود دو سوم خانوارها هر روز از نان استفاده می‌کنند. اما دلایل اقتصادی و سیاستی باعث شده است که در فرآیند پخت نان به جای بهره‌گیری از آرد کامل، از آرد سفید استفاده شود. این نوع پخت، عامل مهمی در بروز بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع دو است. یک پژوهش راهکارهای تغییر سیاستگذاری در عرضه نان را بررسی کرده است.


بررسی‌های یک پژوهش نشان می‌دهد که پرهیز استفاده از نان کامل در ایران یکی از عوامل مهمی است که موجب شده بروز بیماری‌های قلبی و عرقی و دیابت نوع ۲ در یک روند صعودی قرار بگیرد. از آنجا که به صورت متوسط، میانگین مصرف‌ نان در ایران ۲ تا ۳ برابر مصرف متوسط جهانی بوده و ۶۳ درصد از جیره غذایی روزانه هر خانواده ایرانی از مصرف نان تامین می‌شود، بررسی میزان سلامت آن در کشور از اهمیت بالایی برخوردار است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که سالم‌ترین نان از آرد کامل یعنی آردی که هر سه بخش دانه گندم یعنی سبوس، جنین و آندوسپرم در آن حفظ می‌شود، تهیه می‌شود اما در ایران به دلایلی مختلفی موجب شده است که به جای استفاده از آرد کامل، آرد سفید مورد استفاده قرار بگیرد. سود اقتصادی حاصل از فروش سبوس برای فروشندگان آرد بیشتر از فروش آرد است. علاوه بر این، زمان‌بر بودن پخت نان با آرد سبوس‌دار نیاز به مهارتی در به عمل آوردن این خمیر دارد و به استخدام کارگرانی که چنین مهارتی داشته باشند برای نانواها هزینه‌ زیادی خواهد داشت.
به همین دلیل پیشنهاد می‌شود که سازمان ملی استاندارد نسبت به بازنگری استانداردهای سبوس‌گیری و نیز تدوین استاندارد درصد جنین گندم اقدام کند. همچنین با ایجاد صرفه مقیاس در واحدهای پخت سنتی و توسعه مجتمع‌های پخت نان، می‌توان تولید انواع نان‌های کامل را به‌صرفه و سودآور کرد و در عین حال مانع افزایش اساسی هزینه تولید نان کامل شد. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش «ضرورت اتخاذ تدابیر فوری به منظور جایگزینی نان موجود با نان
 کامل» ابعاد مختلف این موضوع را مورد بررسی قرار داده است.

Mobirise

متفاوت‌ترین نانوا و نانوایی‌ایرانی که از دیدنش جا میخورید و شوکه میشوید! مردی با یک‌پا که تمام کار های نانوایی را خودش به تنهایی انجام می دهد و تنها نانوا ایرانیست که نانش به کشورهای خارجه صادر می شود! درود بر شرف چنین شیر مردهایی که هیچگاه دست از تلاش نمی کشند

Mobirise

نحوه اجرای طرح هوشمندسازی یارانه برای نان‌های صنعتی مشخص شد


طبق جلسات برگزار شده، قرار است نان‌های صنعتی هم مشمول طرح هوشمند‌سازی یارانه شوند اما نحوه اجرای طرح در این بخش متفاوت خواهد بود.
          
محسن لزومیان، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان ایران در گفت‌وگو با غلات نیوز اظهار کرد: طبق جلساتی که با محمد جلال، مشاور وزیر اقتصاد داشته‌ایم، این‌گونه مطرح شده که طرح هوشمند‌سازی شامل نان‌های صنعتی هم بشود.
وی افزود: بر اساس جلساتی که داشته‌ایم، قرار است یک کد به همراه یک سامانه پیامکی بر بسته‌بندی نان‌های صنعتی درج شود و مشتری پس از خرید نان، کد را به سامانه پیامکی ارسال کند و بدین صورت، مابه‌التفاوت قیمت نان به حساب خریدار واریز خواهد شد.
لزومیان اضافه کرد: البته این طرح شامل همه نان‌های صنعتی نخواهد شد و فقط تعدادی نان‌های پرمصرف و خاص، مشخص شده و یارانه به این نوع نان‌ها تعلق خواهد گرفت.

Mobirise

رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان
ایران تشریح کرد؛


از نان کارتی چه خبر؟




رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان ایران تشریح کرد؛
از نان کارتی چه خبر؟
رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان ایران، با تاکید بر اینکه اجرای طرح هوشمندسازی نان موجب حذف نانوایی‌های غیر واقعی و برخودار از رانت سهیمه آرد می‌ شود، افزود: هم اکنون دولت به نانوایانی که در طرح هوشمندسازی نان شرکت کرده اند، برای جبران بخشی از افزایش هزینه‌ها، ۱۵ درصد مابه‌التفاوت نرخ نان به حسابشان واریز می‌کند.
از نان کارتی چه خبر؟
اقتصاد آنلاین - سپیده قاسمی، محسن لزومیان، رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان ایران، در گفت و گو با اقتصاد آنلاین در تشریح آخرین وضعیت اجرای طرح هوشمندسازی نان، گفت: این طرح در حال گسترش به تمام استان‌های کشور است و به زودی نانوایان سراسر کشور مجهز به دستگاه‌های کارت‌خوان هوشمند برای توزیع نان می‌شوند.
وی ادامه داد: طبق پیش‌بینی مسئولان حداکثر تا پایان ماه‌جاری( تیرماه) طرح هوشمندسازی نان در کل کشور به مرحله اجرا خواهد رسید.
به گفته لزومیان؛ این طرح به رغم بروز برخی از مشکلات، نتایج مثبتی به همراه داشته است که این نتایج مثبت با تکمیل کامل طرح برای مردم قابل لمس‌تر خواهد بود.
وی از جمله نتایج مثبت اجرای طرح هوشمندسازی نان یا توزیع کارتی نان را شناسایی نانوایی‌های واقعی و حذف نانوایی‌های غیرواقعی عنوان کرد.
لزومیان توضیح داد: در هر استانی تعدادی از نانوایی‌های غیرواقعی هستند که با رانت سهیمه آرد دریافت کرده و با سوء‌استفاده از مجوز خود، آرد یارانه‌ای را خارج از شبکه با چند برابر قیمت می‌فروشند.
وی اضافه کرد: با اجرای این طرح انتظار می‌رود به مرور نانوایی‌های غیرواقعی حذف شوند.
لزومیان دیگر مزایای طرح هوشمندسازی نان را کاهش ضایعات آرد و نان برشمرد و گفت: از مشکلات بزرگ در حوزه آرد و نان کشور ضایعات بالا بود، اجرای این طرح حل مشکل ضایعات خواهیم داشت.
رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان ایران، همچنین افزایش کیفیت نان را از دیگر نتایج اجرای طرح هوشمندسازی نان دانست.
وی بر این باور است که، اجرای این طرح فضای رقابتی ایجاد می‌کند که منجر به افزایش کیفی نان می‌شود.
لزومیان گفت: رقابت به این ترتیب شکل می‌گیرد که، هر چقدر نانوایان مشتریان بیشتری جذب کنند از پرداخت یارانه نان بیشتری برخورد خواهند شد که این امر جز با افزایش کیفیت محقق نخواهد شد.
وی همچنین از کاهش چشمگیر توزیع خارج شبکه آرد و قاچاق آن به خارج از کشور خبر داد، که در نتیجه واقعی شدن نرخ این کالا شاهد آن هستیم.
لزومیان در پاسخ به این پرسش که از نگرانی‌های مردم افزایش قیمت نان با تکمیل شدن اجرای طرح در کشور است، گفت: افزایش نرخ مصوب نان با توجه به افزایش هزینه‌های تولید منطقی است و نانوایان نیز پیگیر آن هستند چراکه از سال گذشته تغییر نداشته است اما، دولت قول داده است حتی اگر نرخ مصوب نان افزایش یابد قیمت برای مصرف‌کننده حداقل در سالجاری ثابت باقی بماند.
وی توضیح داد: دولت نرخ مصوب نان را مطابق با هزینه تمام شده تولید اصلاح می‌کند اما، نانوایان نان را با قیمت قبل به مردم می‌فروشند و دولت مابه‌التفاوت را به آن‌ها پرداخت می‌کند.
لزومیان مبنای محاسبه پرداخت مابه‌التفاوت به نانوایان را میزان فروش نان از طریق دستگاه‌های کارت‌خوان‌های هوشمند نصب شده در نانوایی‌ها عنوان کرد.
به گفته رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان ایران، هم اکنون نیز دولت به نانوایانی که در طرح هوشمندسازی نان مجهز به دستگاه کارت‌خوان‌ هوشمند شده‌اند برای جبران بخشی از افزایش هزینه‌ها، ۱۵ درصد مابه‌التفاوت پرداخت می‌کند.
لزومیان اظهار کرد: به طور مثال اگر با اصلاح قیمت، هر عدد نان تافتون از یک هزار تومان به یک هزار و ۱۵۰ تومان برسد، نانوا آن را به مردم یک هزار تومان می‌فروشد و دولت ۱۵۰ تومان باقی مانده را به حساب نانوا واریز می‌کند.
وی همچنین از فراهم شدن امکان گزارشگیری از داده‌های حوزه تولید و عرضه نان با اجرای طرح هوشمند سازی نان خبر داد و گفت: با نصب دستگاه‌های هوشمند گزارشگیری از توزیع آرد، تولید و عرضه نان در سراسر کشور در هر لحظه ممکن می‌شود و می‌توان بر اساس داده‌ها برنامه ریزی مناسب‌تری در این حوزه انجام داد.
لزومیان تاکید کرد: با گزارشگیری امر مهم شناسایی نانوایان واقعی نیز تسهیل می‌شود و به ترتیب تنها نانوایان واقعی با تولید کیفی در بازار باقی می‌مانند و می‌توانند ادامه فعالیت دهند باقی حذف خواهند شد.
چندی پیش، محمد قربانی، معاون وزیر جهاد کشاورزی، با اعلام اینکه برای توزیع نان با دستگاه‌های کارت‌خوان هوشمند، نیاز به ۸۳ هزار دستگاه از این نوع کارت‌خوان‌ها است، پیش‌بینی کرد: حداکثر تا یک ماه دیگر یعنی تا پایان تیرماه این طرح در کل کشور به مرحله اجرا درآید.


>>>>>>>>>رقابت تولیدکنندگان بر سر مشتری<<<<<<<<<

آزادسازی قیمت آرد هم تا تکمیل کامل شبکه محقق نمی شود اما یک هدف پشت این طرح وجود دارد. رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان ایران در این مورد به جام جم، گفت: «در حال حاضر نانوایی ها از آرد سهمیه ای استفاده می کنند اما قرار است با آزادسازی قیمت آرد، رقابت شکل بگیرد.»
به گفته محسن لزومیان «در نتیجه هر نانوایی که نان باکیفیت تری به مصرف کننده تحویل داد، در قالب مابه التفاوت قیمت آرد یارانه ای و آزاد از کمک دولت بهره مند می شود.
در واقع هدف شکل گیری رقابت، تولید بیشتر و تامین نیاز مصرف کننده و جلوگیری از مصرف بیش از حد است. چون از لحاظ تامین آرد مشکلی وجود ندارد و آرد باکیفیت به دست نانوا می رسد انتظار داریم که مشتری مداری پس از آزادسازی هم حفظ شود؛ حتی نان با همان میزان سبوسی که به دست نانوا رسیده توزیع می شود. به همین دلیل آنچه از این پس تعیین کننده است مشتری مداری است. در هر حال فعلا کارتخوان ها نصب می شود.»
با این حال رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان ایران اشاره دارد که میزان نهایی نانی که به دست مصرف کننده می رسد هم حدی دارد و از این پس این گونه نیست که هرکس بخواهد افزون بر نیازش اضافه بخرد و بعد هم به مصرف دام برسد. این که اعلام شده بازرس برای نظارت بر نانوایی ها مستقر می شود هم به این معناست که نانوایی ها در مقابل نصب کارتخوان مقاومت نکنند؛ چرا که با هوشمندسازی به اندازه کافی امکان نظارت به وجود می آید.»
لزومیان در همین حال خواهان گسترش زیرساخت توزیع هوشمند آرد در واحدهای نان فانتزی شد و گفت: «می خواهیم که علاوه بر نانوایی های سنتی، واحدهای نان فانتزی هم به این شبکه جدید بپیوندند تا مصرف کننده براساس نیازش انتخاب کند و نان های فانتزی هم بدون افزایش قیمت به مصرف کننده فروخته شوند و نانوا از مابه التفاوت نرخ آرد بهره مند شود.»
به نظر می رسد که سیاست جدید توزیع آرد که مبتنی بر تامین نیاز تولیدکننده و محدود ساختن سبد مصرف کننده براساس میزان تعیین شده برای نیاز خانوار است، جایگزینی برای افزایش قیمت نان باشد اما باید دید که در بلندمدت کارایی آن به چه شکل خواهد بودو واقعا رقابت و کاهش مصرف شکل می گیرد یا در بر همان پاشنه می چرخد.


Mobirise

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان ایران با بیان اینکه سالهاست فروش کیلویی نان در نانوایی‌های صنعتی اجرا می‌شود و مشکلی در این زمینه وجود ندارد، افزود: اجرای این طرح در نانوایی‌های سنتی در بالا بردن کیفیت نان و جلوگیری از تخلفات احتمالی بسیار مؤثر است.

کلیه حقوق مادی و معنوی این وبسایت متعلق به اتحادیه سراسری تولید کنندگان و صادر کنندگان نان ایران می باشد
© Copyright - Iranian Bread Producer & Exporter Federation. All Rights Reserved.
Designed by : webpardazan.ir